One table, two chairs is een zichzelf aansturende installatie met water (2010)

In deze installatie toont de kunstenaar ons een kleine setting, bestaande uit een tafel en twee stoelen. Dit tuinmeubilair wordt permanent vochtig gehouden; een weegschaal weegt de hoeveelheid water en activeert een proces van beregening wanneer het water is opgedroogd.

Na het geweld van een flinke regenbui ervaart men wel eens een moment van stilte, rust en sereniteit. Dat is voor de kunstenaar de kerngedachte achter dit werk. De dingen rondom ons liggen er na de regen plots anders bij; ze zijn veranderd in hun fysieke en gevoelsmatige verschijning. Vormelijk worden ze dan vaak donkerder, dieper van kleur en, naar gelang de lichtinval, gaan ze glimmen. Dit is de mise-en-scène van de vluchtigheid van een nat glimmende tafel en twee bijhorende stoelen; niets meer, niets minder. Deze installatie vertelt daardoor geen groot verhaal; het gaat hier om een minimaal beeld, een wereld van bijna niets, een ogenschijnlijk vederlicht tafereel uit de marge van het dagelijkse leven.